Simplast

Simplast kod biljaka je unutrašnja strana plazma membrane u kojoj voda i rastvori niske molekulske mase mogu slobodno difundirati.

Plazmodezme omogućavaju direktni međućelijski protok malih molekula, kao što su šećeri, aminokiseline i ioni. Veće molekule, uključujući i transkripcijski faktor i biljne viruse, mogu se transportirati uz pomoć aktinskih struktura. To omogućava direktni protok vode i drugih hranjivih tvari iz veće koncentraciju u nižu, iz jedne citoplazme u drugu. Konkretno, simplastni tok se koristi u korijenovom sistemimu pri upijanju hranjivih tvari iz tla.

Kretanje ovih rastvorenih supstanci odvija se iz ćelija epiderme kroz korteks u endodermu. Kada rastvorene supstance dođu do endodermnih ćelija temeljnog apoplastnog toka, one su prisiljene da uđu u simplastni put, zbog prisustva Casparove trake. Kada se rastvorene supstance filtriraju pasivno, na kraju stižu do pericikla, gdje mogu preći u kslem za duge transportne puteve, u najudaljenije dijelove biljke.

Veće molekule, uključujući i transkripcijski faktor i biljne viruse, mogu se transportovatii uz pomoć aktinskih struktura.

Simplastni put je u suprotnosti sa apoplastnim tokom, koji se koristi u ćelijskom zidnom transportu.^[1]

1. ^ Freeman, Scott (2014). Biological Science. Boston: Benjamin Cummings. ISBN 9780321743671.